Journal of Parkinson's Disease and Movement Disorders

Ayhan ÖZTÜRK, Yıldız DEĞİRMENCİ, Mehmet ALTAN

Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi Nöroloji Anabilim Dalı, Düzce, Türkiye

Anahtar Kelimeler: Klinik tanı; demografik özellikler; idiyopatik Parkinson hastalığı; nörogörüntüleme.

Özet

Amaç: Bu çalışmada idiyopatik Parkinson hastalarının (İPH) sosyodemografik özellikleri ve eşlik eden nörolojik görüntüleme bulguları incelendi.

Hastalar ve Yöntemler: Bu retrospektif çalışmada 31 İPH’nin (19 erkek, 12 kadın; ort. yaş 61.2±11.7 yıl; dağılım 44-88 yıl) sosyodemografik özellikleri ve nörogörüntüleme bulguları değerlendirildi. Ortalama hastalık süreleri ve hastalığın başladığı taraf kaydedildi. Hastaların birleşik Parkinson hastalığı değerlendirme ölçeği (BPHDÖ) puanları ve modifiye Hoehn-Yahr (H-Y) evreleri değerlendirildi.

Bulgular: Hastaların %54.9’u emekli, %38.7’si ev hanımı, %3.2’si memur ve %3.2’si serbest meslek sahibiydi. Eşlik eden hastalıklar, hastaların %25.8’inde hipertansiyon (HT), %9.7’sinde diabetes mellitus (DM), %6.4’ünde HT+DM ve %3.2’sinde koroner arter hastalığıydı. Travma veya aile öyküsü yoktu. Hastalığın başlangıç semptomu sırasıyla istirahat tremoru (%51.6), bradikinezi (%25.8) ve rijidite (%22.6) idi. Ortalama hastalık süresi 5.6±3.9 yıl idi. Ortalama BPHDÖ puanı 37.6±24.2 idi. Hastaların %35.5’i modifiye H-Y evrelemesine göre evre 1.5 idi. Hastaların %67.8’inde nörogörüntüleme bulguları normaldi. Saptanan bulgular yaygın atrofi (%13), periventriküler iskemik mikroanjiyopatik değişiklikler (%6.4), bazal gangliyon laküner enfarktı (%6.4), bazal gangliyonda lokalize genişlemiş Virchow-Robin boşluklarıydı (%6.4).

Sonuç: İdiyopatik Parkinson hastalarında tanı klinik bulgulara dayalıdır. Hastalığa özel laboratuvar veya görüntüleme yöntemi yoktur. Ancak nörogörüntüleme tekniklerinin ayırıcı tanıdaki önemi akılda tutulmalıdır.