Özet

Amaç: Bu çalışma Parkinson hastalığındaki (PH) omuz deformitelerine dikkat çekmek, erken ve ileri evre Parkinson hastalarında fark olup olmadığının belirlenmesi amacıyla planlandı.

Hastalar ve Yöntemler: Çalışmaya 35 Parkinson hastasının (14 kadın, 53 erkek; ort. yaş, 66.4±9.5 yıl; dağılım 40-85 yıl) 67 omzu dahil edildi. Hastalar Hoehn & Yahr (H&Y) ölçeğine göre iki gruba ayrıldı: Birinci grupta erken evre Parkinson hastalarının (H&Y evre I-II) 30 omzu, ikinci grupta ileri evre (H&Y evre III-IV) Parkinson hastalarının 37 omzu değerlendirildi. Tüm hastalara omuz ultrasonografisi uygulandı. Rotator kılıf tendon kalınlığı ve akromiyohumeral mesafeler ölçülerek anormal bulgular kaydedildi. Verilerin analizi için t-testi ve ki-kare testi kullanıldı.

Bulgular: Erken evre ve ileri evre hastalarda parametrelerin hiçbirinde istatistik olarak anlamlı sonuç elde edilmedi (p>0.05). Subakromial-subdeltoid bursada efüzyon, ileri evre hastalarda (%29.7) erken evre hastalara göre (%16.7) daha yüksekti. Tam kalınlıkta yırtılma, ileri dönem hastalardan üçünün supraspinatus tendonunda (%8.1), birinin ise infraspinatus tendonunda (%2.7) gözlendi.

Sonuç: İleri evredeki hastalarda omuz patolojileri erken evrede olanlara göre daha sık gözlenmektedir. Ultrasonografi istirahat tremoru nedeniyle manyetik rezonans çektiremeyen hastalarda ilk seçenek görüntüleme yöntemi olabilir.