Parkinson Hastalığı ve Hareket Bozuklukları Dergisi

Ayşe Mine ALTUN,1 Sevda ERER ÖZBEK,1 Mehmet ZARİFOĞLU,1 Güven ÖZKAYA2

1Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Nöroloji Anabilim Dalı, Bursa, Türkiye
2Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Bioistatistik Anabilim Dalı, Bursa, Türkiye

Anahtar Kelimeler: Denge; yürüyüş; Parkinson hastalığı; postür.

Özet

Amaç: Bu çalışmada Parkinson hastalığı (PH) olanlarda yürümenin ve dengenin değerlendirilmesinde kullanılan klinik ölçeklerin etkinlikleri değerlendirildi.

Hastalar ve Yöntemler: Çalışmaya toplam 40 PH hastası (24 erkek, 16 kadın; ort. yaş 61.8±8.5 yıl; dağılım 53-70 yıl) alındı. Kognitif fonksiyonların değerlendirilmesi için, Standardize Mini Mental Testi (SMMT); yürüme ve dengenin değerlendirilmesi için Türk Nöroloji Derneği Yürüme ve Denge Bozuklukları Formu, Yana Fonksiyonel Uzama (YFU), Öne Fonksiyonel Uzama (ÖFU), Berg Denge Ölçeği (BDÖ), Tinetti Denge Skalası kullanıldı.

Bulgular: Hastalık başlangıç yaş ortalaması (56.9±9.44) idi. Hafif kognitif bozukluğu olanlar, Postür-lokomosyon-manuel (PLM) testi ve Kalk-Yürü-Otur (KYO) testlerini daha uzun sürede tamamladı. Hoehn-Yahr evre 2 PH’li hastaların, YFU, ÖFU mesafeleri daha uzun, PLM, KYO ve 360 derece dönüş süreleri daha uzun, BDÖ, Tinetti yürüme, ambulasyon ile postür ve denge testleri toplam skorları daha yüksekti. Birleşik Parkinson Hastalığı Değerlendirme Ölçeği (UPDRS) skorları yüksek olan hastaların, PLM test süreleri uzun, BDÖ ve Tinetti yürüme skorları daha düşük idi.

Sonuç: Klinik uygulamada kullanılan bu testlerin hastaların değerlendirmesinde güvenilir olduğu ve PH hastalarında fonksiyonel düzeyin, prognozun, düşme riski ve diğer terapötik yaklaşımların etkinliğinin değerlendirilmesinde yararlı olduğu görüşündeyiz.