Journal of Parkinson's Disease and Movement Disorders

Selhan KARADERELER,1 İbrahim ÖRNEK,2 Sacit KARAMÜRSEL,3 Yeşim KARAMÜRSEL4

Florence Nightingale Hastanesi, 1Nöroşirürji Bölümü, 2 Nöroloji Bölümü, İstanbul, Türkiye
3İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Fizyoloji Anabilim Dalı, 4Farmakoloji Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye

Anahtar Kelimeler: Globus pallidus; sıçan; stimülasyon; talamus.

Özet

Amaç: Hareket denetiminin korteks-striyatum-pallidus-talamus-korteks devresi ile bazal gangliyonlarda sağlandığı kabul edilir ve hareket bozukluklarının tedavisi için girişimler bu bölgeye yapılır. Bu çalışmada, bu devrenin ana çıkış noktası ve fonksiyonel nöroşirürjinin en önemli ilgi alanlarından olan globus pallidusun (GP) uyarısının bir sonraki durak olan talamus üzerine etkisi elektrofizyolojik olarak araştırıldı.

Gereç ve Yöntemler: Çalışma yedi sıçan üzerinde yapıldı. Tüm denekler aynı işlemden geçirildi ve anestezi altında stereotaktik olarak yerleştirilen elektrotlar ile çalışıldı. Tüm deneklerde sırayla GP ve ventrobazal (VB) talamusun spontan aktiviteleri ve GP’nin somatik motor (pasif eklem) ve duyusal (bıyık hareketi) uyarılara yanıtları ölçüldü. Daha sonra GP’ye tek darbe 0.14 ms, 0.5 Hz, 1 volt elektriksel uyarı verilerek, ikinci bir elektrotla VB talamusta oluşan yanıtlar kaydedildi. Elektrofizyolojik kayıtlar bilgisayar ortamında off-line analize tabi tutuldu. Çalışma sonunda sıçanların beyinlerinde yapılan yapısal mikroskopik incelemede, elektrotların GP ve VB talamus için Pellegrino atlasına göre doğru hedefte olduğu gösterildi.

Bulgular: Bulgular değerlendirildiğinde GP’nin somatik motor uyarılara daha fazla yanıt verdiği görüldü. Globus pallidusun elektriksel uyarısına VB talamusta önce erken uyarı yanıtı oluştu, bunun hemen ardından ortalama latansı 150 ms ve ortalama genliği -70 µV olan negatif sapmalar kaydedildi. Negatif sapmanın spontan aktiviteye dönme aşamasında süperpoze olan ortalama 50 µV genlik ve 220 ms latanslı pozitif sapmalar kaydedildi. Yapılan entegral hesaplarında negatif sapmanın 3-3.5 kat daha güçlü olduğu bulundu.

Sonuç: Kayıtların yorum ve ölçümleri ile GP elektriksel uyarısına VB talamusun güçlü bir inhibitör yanıt verdiği gösterildi. Bazal gangliyonlar modelinin araştırılan bu bölümünde gösterilen bu inhibitör etkinin, striyatum GP arasında oluştuğu bilinen inhibitör etkiyi ortadan kaldırdığı ve sonuç olarak da talamusun korteks eksitasyonunu artırdığı onaylandı. Bu sonuç, (bazal gangliyon devresinin ana çıkış noktası olan) GP’nin hareketin kontrolündeki önemini bir kez daha ortaya koydu.